Rösti με πράσο

Rösti (στην "επίσημη γερμανική" γραφή) ή Rööschti (στην ελβετική, που δεν είναι καθόλου επίσημη ούτε καν στη Ελβετία) είναι ένα τυπικό ελβετικό συνοδευτικό από πατάτες.
Προφέρεται (στην πατρίδα του) "ρέστι" με το ε κλειστό -μεταξύ ο και ε- και μακρύυυυ (μακρά τα λέγαμε κάποτε κάποια φωνήεντα στην ελληνική γλώσσα και ακόμα παλιότερα τα προφέραμε και έτσι) και το σ παχύ-παχύ κι αφράτο.

Το Rösti λοιπόν παραδοσιακά γίνεται από πατάτες βρασμένες με τη φλούδα τους από την προηγούμενη μέρα (π.χ. 1 κιλό), βούτυρο μαγειρικό ή λάδι (3-4 κουταλιές για το 1κιλό πατάτες), γάλα (1 δέκατο λίτρου) και αλάτι (2 μικρά και κοφτά κουταλάκια).

Ξεφλουδίζουν τις πατάτες, τις τρίβουν σε ειδικό τρίφτη (που λέγεται μάλιστα "Röstiraffel" (röstoτρίφτης) και είναι σαν τον γνωστό μας τρίφτη κρεμμυδιού) και τις αλατίζουν.
Καίνε το βούτυρο σε μεγάλο τηγάνι και ρίχνουν τις πατάτες. Τις γυρίζουν για λίγη ώρα. Μετά τις πιέζουν με σπάτουλα, για να σχηματιστεί κάτι σαν μεγάλη τηγανίτα και προσθέτουν το γάλα έτσι, ώστε να πάει παντού. Σκεπάζουν.
Μόλις αρχίσει να "τσιτσιρίζει" (ωραία λέξη-και ήχος!) κατεβάζουν τη φωτιά στο ελάχιστο και μετά από μισή ώρα το Rööschti είναι έτοιμο. Αναποδογυρίζουν, ώστε να φαίνεται η ροδοψημένη πλευρά, και σερβίρουν.



Υπάρχουν βέβαια και οι παραλλαγές. Υπάρχει π.χ. η παραλλαγή με ωμή πατάτα. Άλλοτε (κατά περιοχή ή κατά τη διάθεση της στιγμής) προσθέτουν στη μάζα της πατάτας πριν τη βάλουν στο τηγάνι και ψιλοκομμένο κρεμμύδι ή πράσσο ή/και μπέικον σε μικρά κυβάκια. Σε άλλη παραλλαγή προσθέτουν λεπτές φετίτσες τυριού προς το τέλος. Η καινούρια παραλλαγή για πιο light απαιτήσεις είναι με καρότο, κολοκύθι και σελινόρριζα τριμμένα (μαζί με την πατάτα).

Η βέλτιστη για τα δικά μου γούστα παραλλαγή είναι να στρογγυλοκαθίσει πάνω στη ροδοψημένη κρούστα πατάτας ένα τηγανισμένο αυγουλάκι. Με το πηρούνι μας τρυπάμε τον κρόκο, ώστε να χυθεί το πολύτιμο χρυσοκίτρινο παχύρευστο υγρό πάνω στο χρυσοκαφετί υπόστρωμα - αυτό αποτελεί πλήρες γεύμα βέβαια.



Αυτό που έφτιαξα προχτές...

...είναι μια παραλλαγή με ωμή πατάτα και πράσο. Στην αρχή είπα ν΄αφήσω τα δυο υλικά μόνα τους, αλλά -μια και δεν είχαμε τίποτα κρεατικό και πεινούσαμε κι αρκετά - έβαλα τελικά και αυγά και τυρί. Το φάγαμε με πράσινη σαλάτα.

Έκοψα σε μπαστουνάκια (julienne) 250 γρ. πράσο (το άσπρο και λίγο από το ελαφρά κίτρινο),
έτριψα 350 γρ. ωμής πατάτας
και τα έβαλα μαζί σε μεγάλο τηγάνι με
2 κουταλιές σούπας λάδι.
Αλάτισα με 1/2 κουταλάκι αλάτι.
Εβαλα και πιπέρι.
Τα γύρισα για λίγα λεπτά σε δυνατή φωτιά να ροδίσουν λίγο, τα φόρμαρα σαν μεγάλη τηγανίτα και τα άφησα σκεπασμένα σε πολύ χαμηλή φωτιά να ψηθούν (περίπου μισή ώρα).
Όταν θέλησα να γυρίσω την τηγανίτα μου (με τη γνωστή μέθοδο, με το καπάκι) για να ροδίσει καλά και η άλλη μεριά, παίχτηκε το δράμα! Να τ΄αφήσω μοναχούλια τους ή να βάλω και αυγουλάκια; Τελικά έβαλα 3. Έπηξαν, τα "τούμπαρα", έβαλα και 80 γρ. γραβιέρα τριμμένη από πάνω και την άφησα να λειώσει.


(Οι φωτογραφίες : 1) το φαγάκι έτοιμο προς βρώσιν 2)τρίψιμο της πατάτας (εδώ ωμής) 3)το κομμένο πράσο 4)το φαγάκι πριν προσθέσω τ΄αυγά - θα μπορούσε ωραιότατα να μείνει χωρίς αυγά 5)το "τουμπάρισμα" με τη βοήθεια του καπακιού)