Φαίνεται ότι το συνηθίζω να μαγειρεύω αλλιώς γνωστά φαγητά.
Σήμερα θα σας πω για το "αλλιώτικο σπανακόρυζο". Της εποχής, μια και είναι απόλυτα νηστήσιμο - και βέβαια υγιεινό.
H μαμά μου είναι εξαιρετική μαγείρισσα. Κάποια φαγητά της όμως (μαγειρεμένα λίγο ώς πολύ όπως μαγειρεύονται από τις περισσότερες ελληνίδες νοικοκυρές) ΔΕΝ μ΄ άρεσαν κι εξακολουθούν να μη μ΄ αρέσουν. Ένα απ΄αυτά είναι το σπανακόρυζο. Ιδού η δική μου εναλλακτική εκδοχή, που ... μ΄αρέσει - και πολύ!
Μαραίνω σε λάδι αρκετό ξερό κρεμμύδι, προσθέτω σπανάκι (ως τεμπέλα βάζω κατεψυγμένο, αλλά προφανώς καλύτερα να είναι φρέσκο). Μόλις βράσει το σπανάκι, προσθέτω ρύζι (προσωπικά προτιμώ κάποιας ποικιλίας που κάνει για ριζότο, αλλά όλες οι ποικιλίες κάνουν) και κρασί (όχι νερό). Αντί για αλάτι βάζω σάλτσα σόγιας. Προς το τέλος προσθέτω πιπέρι και μπόλικο άνηθο. Αυτό είναι!
Όποιος θέλει προσθέτει παρμεζάνα τριμμένη στο πιάτο του -του πάει πολύ, αλλά δεν είναι καθόλου απαραίτητη.
Οι βασικές διαφορές από το σπανακόρυζο της μαμάς μου, που δέ μ΄αρέσει, είναι : ΟΧΙ ΝΤΟΜΑΤΑ (κυρίως), ΚΡΑΣΙ αντί για νερό, ΣΟΓΙΑ αντί για αλάτι, ΟΧΙ λεμόνι (αυτό δεν το βάζει στο φαγητό η μαμά, αλλά το έχει δίπλα για όποιον θέλει).
Αν έχει πολύ (και κατάλληλο) ρύζι και λίγο σπανάκι, μπορεί να ονομαστεί "ριζότο με σπανάκι". Εγώ το φτιάχνω με πολύ σπανάκι και λίγο ρύζι. Εσείς φτιάξτε το και ονομάστε το κατά τα γούστα σας!
Καλή όρεξη!
4 Νοε 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Και μόλις έψαχνα μία καλή συνταγή για σπανακορυζο......Ευχαριστώ!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου