Μόλις τελείωσα το βιβλίο "Όλες οι μέρες" της Ιζαμπέλ Αλιέντε (νομίζω ότι προφέρεται "Αγιένdε", αλλά εκεί θα κολλήσουμε;) Αν και δεν είναι από τα top για μένα αναγνώσματα, το βρήκα καλό έως πολύ καλό (απάντηση σε τυχόν απορία : τώρα έτυχε να μού έρθει να γράψω για βιβλία, αυτό σχολιάζω πρώτο).
Αναφέρεται στη ζωή τής (ευρύτερης) οικογένειάς της (ακόμα και τη λέξη "σόι" να χρησιμοποιήσουμε, πάλι λίγους θα περιλάβουμε) στην Καλιφόρνια τα τελευταία περίπου 20 χρόνια (βέβαια δεν ξέρουμε τι είναι πραγματικότητα και τι μυθοπλασία - αλλά δε μας νοιάζει! Μας νοιάζει;)
Αν και οι μεταφυσικές αντιλήψεις της με ενοχλούν, η συγγραφέας έχει καλό χιούμορ και το βιβλίο (όπως και άλλα της που έχω διαβάσει) αποπνέει ιδιαίτερη αισιοδοξία και λαχτάρα για ζωή και διαβάζεται πολύ ευχάριστα.
Συνιστάται γι αυτούς που ψάχνουν κάτι να διαβάσουν το καλοκαίρι (χωρίς αυτό καθόλου να σημαίνει ότι γι αυτή την περίπτωση θα συνιστούσα βιβλία που δεν αξίζουν), όπως και τα :
- "Παλιά, πολύ παλιά" του Πέτρου Μάρκαρη (εκδέσεις "Γαβριηλίδης") (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ! - του άξιζε ιδιαίτερο πόστ, αλλά ... να σας προλάβω...)
- "Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους" του Δημήτρη Σαραντάκου (εκδόσεις "Γνώση")
- "Έρωτας και τρακτέρ από την Ουκρανία" της Marina Lewycka ("Μοντέρνοι καιροί") (έκπληξη!)
άντε να βάλω και το
- "Ο Μπετόβεν ήταν κατά το 1/16 μαύρος" της Ναντίν Γκορντιμέρ" (διηγήματα) ("Καστανιώτη") ("βαρύτερο" σε κάποια σημεία απ΄όσο θέλουμε στις διακοπές, αλλά πολύ καλό)
12 Αυγ 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Το είχα διαβάσει το βιβλίο όταν βγήκε, έχει ένα μοναδικό τρόπο η Αλιέντε να διηγείτε απλά οικογενειακά μικρο-δράματα ώστε να κάνει τον αναγνώστη να χαμογελά ή και να αναρωτιέται. Οπως πρότεινες, ενδιαφέρον ανάγνωσμα για διακοπές
Μαρίνα, για να μη σχολιάζεις τα υπόλοιπα, υποθέτω ότι δεν τα έχεις διαβάσει.
Δεν ξέρω τα γούστα σου, αλλά το βιβλίο του Μάρκαρη τουλάχιστον είναι δύσκολο να μην αρέσει σε κάποιον.
Δημοσίευση σχολίου